شماره ركورد كنفرانس :
3833
عنوان مقاله :
اثربخشي روان نمايشگري (سايكودراما) بر كيفيت زندگي و اميد به زندگي بيماران مبتلا به ديابت شيرين
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Psychodrama on Quality Of Life and Hopefulness in Patients with Diabetes Mellitus Referred To Clinics and Medical Centers in Ahvaz
پديدآورندگان :
نقيب زاده ناهيد na.naghibzadeh93@gmail.com گروه روانشناسي، باليني ، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامي، اهواز، ايران , جوهري فرد رضا گروه روانشناسي، باليني ، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامي، اهواز، ايران , مرادي ليلا پژوهشكده سلامت، مركز تحقيقات ديابت، دانشگاه جندي شاپور اهواز , يزدان پناه ليلا پژوهشكده سلامت، مركز تحقيقات ديابت، دانشگاه جندي شاپور اهواز
كليدواژه :
روان نمايشگري (سايكودراما) , كيفيت زندگي , اميد به زندگي , ديابت شيرين
عنوان كنفرانس :
چهارمين كنفرانس بين المللي نوآوري هاي اخير در روانشناسي، مشاوره و علوم رفتاري
چكيده فارسي :
هدف از اين پژوهش، تعيين ميزان اثربخشي روان نمايشگري (سايكودراما) بر كيفيت زندگي و اميد به زندگي بيماران مبتلا به ديابت شيرين بود.حجم نمونه 24 نفر بود كه از جامعه مذكور، به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند.12 نفر به گروه آزمايش و 12 نفر به گروه كنترل به صورت تصادفي تخصيص يافتند. طرح پژوهش، نيمه تجربي از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود.ابزار هاي پژوهشي مورد استفاده اميدواري ميلر (1991) و كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت (2006) بود. گروه آزمايش در طول هشت جلسه ، هرجلسه به مدت 120 دقيقه مداخله روان نمايشگري (سايكودراما) دريافت كردند. براي تحليل داده ها از تحليل كواريانس چند متغيره و يك متغيره نرم افزار SPSS18 استفاده شد.يافته‌ها نشان داد روان نمايشگري (سايكودراما) ، موجب افزايش كيفيت زندگي واميد به زندگي بيماران مبتلا به ديابت شيرين شده است.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was investigate the effectiveness of psychodrama on quality of life and hopefulness in patients with diabetes. The study Population consisted of Patients with diabetes that referred to clinics and medical center In Ahwaz. The volume of sample was 24 people from the mentioned community that they were selected in available sampling 12 people to the experimental group and 12 people to the control group. The research plan was semi-experimental type with pretest, posttest and follow up with control group. For data gathering Miller hopefulness questionnaire (1991) and WHO quality of life questionnaire were use. The experimental group in 8 sessions and in each session received psychodrama intervention, for 120 minutes. Data analysis was performed by using of SPSS version 18 and multivariate and univariate analysis of covariance. The results of the data analysis showed that psychodrama, enhance quality of life and hopefulness of patients with diabetes. Keywords: psychodrama, quality of life, hopefulness, diabetes mellitus.
