بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي ارتباطي به شيوه گروهي بركاهش پرخاشگري دانش آموزان دختر دبيرستان هاي شهر دهلران

An Investigation of Effectiveness of Teaching Communicative Skills Based on Group Counselling Method on the Reduction of Aggression: A Case Study of Female Students in High School in Dehloran City

هدف از اين پژوهش بررسي اثر بخشي آموزش مهارت هاي ارتباطي به شيوه گروهي در كاهش پرخاشگري دانش آموزان بود. اين پژوهش بر روي 30 نفر از دانش آموزان دختر پايه دوم دبيرستاني مبتلا به پرخاشگري انجام گرديد كه به صورت نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي از مدارس سطح شهر دهلران در سال تحصيلي 1395- 1396 انتخاب گرديد و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه ( هر گروه متشكل از 15 نفر) تقسيم شدند. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه تحت آموزش مهارت هاي ارتباطي قرار گرفتند و گروه كنترل اين آموزش ها را دريافت نكرد. طرح پژوهشي مورد استفاده در اين تحقيق شبه آزمايشي با نوع پيش آزمون –پس آزمون و پيگير يك ماهه بوده است. ميزان پرخاشگري دانش آموزان به وسيله پرسشنامه آزمون پرخاشگري ( AGQ) اندازه گيري شد .نتايج تحقيق تحليل كوواريانس نشان داد آموزش مهارت هاي ارتباطي به طور معني داري علائم پرخاشگري نسبت به گروه كنترل را در پس آزمون و دوره كاهش داده است. سطح معني داري در اين تحقيق (0.0001 ≥p ) است. بنابر يافته هاي اين پژوهش آموزش مهارت هاي ارتباطي توانسته است منجر به كاهش پرخاشگري دختر دبيرستاني شود.