بهبود پروتكل ليچ براي ايمنسازي شبكههاي حسگر بيسيم

به دليل محدوديتهاي ذاتي منابع و قدرت محاسباتي گرههاي حسگر، امنيت در شبكههاي حسگر بيسيم با چالشهاي متفاوتي نسبت به امنيت در شبكههاي كامپيوتري سنتي روبرو است. اكثر مواقع شبكههاي حسگر بيسيم در محيطهايي مورداستفاده قرار ميگيرند كه عملاً امكان دسترسي، مراقبت و نظارت بر آنها وجود ندارد و همچنين كانال ارتباطي غيرمطمئن و عمليات بدون مراقبت دفاع در بسياري از كاربردها، فراهم آوردن امنيت اطلاعات در اين شبكه را بيشازپيش مشكل ميسازند، لذا فراهم آوردن امنيت تبادل اطلاعات در اين شبكهها دغدغهي اصلي مديران اينگونه از شبكههاست. در بسياري از موارد پس از استقرار حسگرها در محيط امكان جمعآوري و تغيير روش وجود ندارد )مانند محيطهاي نظامي، آلوده به مواد شيميايي، امنيتي و ..(. بنابراين در صورت انتخاب روش نامناسب مديران و طراحان شبكه متحمل صرف هزينههاي تأمين سختافزار و از آن مهمتر هزينهي از دست دادن اطلاعات مهم و غالباً محرمانه خواهند شد. LEACH نميتواند در برابر حملات رايج شبكههاي حسگر بيسيم دوام بياورد و نياز به اعمال روشهاي امنيتي وجود دارد كه ميبايست منابع محدود حسگرها را در نظر داشته باشد و اگر قرار است عملياتي انجام دهند در حد توان و منابعشان باشد و همچنين از ارتباطات اضافه بين حسگرها جلوگيري شود. در اين فصل پروتكل جديدي بر مبناي LEACH معرفي ميگردد و كارايي آن نيز بهخوبي در مقايسه با بهترين الگوريتمهاي موجود مورد مقايسه قرار ميگيرد.