بارگذاري و رهش داروي ضدسرطان بر روي نانوذرات مغناطيسي پوشيده شده با پلي كاپرولاكتون براي تحويل هدفمند دارو

استفاده از نانوذرات مغناطيسي با كنترل اندازه و تركيب آنها براي محدوده وسيعي از كاربردها در حال افزايش است. از ميان آنها اكسيدهاي آهن به دليل خواص منحصربه فردي همچون ذخيره سازي اطلاعات، رنگ هاي قابل ديد، طبقه بندي سلول ها، تشخيص هاي پزشكي و كنترل تحويل دارو بيشتر مورد توجه هستند. اغلب تحقيقات در مورد روش هاي نانو درماني سرطان بر روي توسعه نانوذرات مغناطيسي متمركز شده كه مبتني بر خواص فيزيكي و شيميايي آنها بوده كه امكان استفاده از آنها را به عنوان حامل هاي دارويي درمان سرطان و عوامل كنتراست فراهم مي سازد. در حالت كلي نانوذرات بدون روكش داراي معايبي همچون زيست سازگاري ناچيز و عدم تخريب پذيري زيستي هستند كه به منظور حل اين مشكل نانوذرات مغناطيسي با پليمرهاي زيست سازگار و زيست تخريب پذير پوشش داده مي شوند. در تحقيق حاضر نانوذرات مغناطيسي سنتز شده از نمك هاي كلريد آهن 2 و 3، به وسيله پليمر پلي كاپرولاكتون پوشش داده شده و داروي ضدسرطان متوتروكسات بر روي نانوكامپوزيت حاصل بارگذاري شده و رهش داروي بارگذاري شده در دماي طبيعي بدن مورد بررسي قرار گرفت. پس از بررسي خصوصيات محصولات سنتز شده به وسيله تكنيك هاي FT-IR ,VSM, SEM و UV-VIS به اين نتيجه رسيديم كه نانوكامپوزيت سنتز شده به دليل زيست سازگاري، زمان تخريب پذيري مناسب، گردش بلند مدت در خون و عدم سميت قادر است به عنوان يك حامل مناسب براي داروي ضدسرطان متوتروكسات عمل كند