بررسي تطبيقي چكامۀ ايوان مداين خاقاني و بناي كهن از تركه مير آزادبخت موموندي

چكامۀ «ايوان مداين» يكي از معروفترين و شكوهمندترين قصايد زبان فارسي است. تركه‌مير، عارف شاعر لك‌زباني است كه وفات وي در عصر فتحعلي‌شاه قاجار اتفاق افتاده است. موضوع مطرح شده در مثنوي «بناي كهن» تركه‌مير در حوزۀ موضوعات قصايد است و شباهتهاي فراواني با چامۀ ايوان مداين دارد. در اين مقاله به شيوۀ كتابخانه‌اي و با رويكرد تحليلي-توصيفي و تطبيقي به بررسي، همگونيها و ناهمگونيهاي چكامۀ «ايوان مداين» و سرودۀ «بناي كهن» پرداخته شده است. در بررسي تطبيقي اين دو سروده موارد متعددي از شباهتها –از جمله ساختار روايي، توصيفهاي يكسان، بهره‌گيري از فن مناظره، حكمت‌گويي و اندرز دهي، تلميحات و اشارت مشابه و...-‌ ديده مي‌شود؛ البته شاعر لك‌زبان مقلد صرف نبوده و خلاقيتهايي نشان داده است.