ريشه شناسي چند واژه بيرجندي

گويش بيرجندي يكي از گويش¬هاي خراساني است كه در شهر بيرجند در خراسان جنوبي رواج دارد. اين گويش ضمن داشتن شباهت بسيار به زبان فارسي معيار، تفاوت¬هاي آوايي، واژگاني و گاه دستوري نيز با آن دارد. به نظر مي¬رسد گويشي كه در حال حاضر در بيرجند رواج دارد، همچون ديگر گويش¬هاي خراسان، تركيبي از بازمانده¬هاي فارسي دري با گويش¬هاي محلي اين ناحيه باشد. گويش بيرجندي به ويژه از منظر واژگاني بسيار غني است. در اين پژوهش به بررسي ريشه¬شناختي چند واژه از گويش بيرجندي پرداخته شده است. تلاش بر آن بوده كه واژه¬هايي انتخاب شوند كه در فارسي معيار معادل نزديك نداشته باشند. در خصوص هر واژه نخست به ريشه ايراني باستان و هندو اروپايي واژه اشاره شده و سپس توضيحات واژگاني و آوايي و نيز برابر واژه در ديگر زبان¬ها و گويش¬هاي ايراني آورده شده است. نتيجه پژوهش به روشني پيوند و ارتباط تاريخي گويش بيرجندي را با ديگر زبان¬ها و گويش¬هاي ايراني نشان داده و سير تحولات آوايي و نيز ساختار واژگاني اين گويش را بيان مي¬دارد.