فرايند موسيقايي تكرار در شعر شفيعي كدكني (با تاكيد بر هزاره دوم آهوي كوهي)

يكي از عناصر موسيقايي برجسته در شعر شفيعي كدكني تكرار است كه در ساحت¬هاي مختلف از واج گرفته تا هجا و از واژه تا عبارت برجسته و آشكار شده است. در اين مقاله سعي شده به شكلي آماري و ضمن مطالعه¬اي موردي در دفتر¬هاي مختلف هزاره دوم آهوي كوهي فرايند موسيقايي تكرار مورد كندوكاو قرار گيرد. طي اين بررسي مشخص شد انواع مختلف تكرار، در مجموعه هزاره دوم آهوي كوهي جلوه¬هاي رنگارنگي داشته، مهم¬ترين عامل ايجاد كننده¬ي موسيقي دروني در شعر شفيعي به شمار مي¬رود . در 213مورد 29/87% از 244 قطعه شعري هزاره گونه¬اي از تكرار به كار رفته است. از اين ميان دفتر «ستاره¬ي دنباله دار» با 54 قطعه¬ي شعر¬ي 13/22% نسبت به مجموعه كه در بردارنده گونه¬اي از تكرار است بيشترين ميزان و مرثيه¬هاي سرو كاشمر با 28 قطعه¬ي شعري 47/11 % نسبت به مجموعه كمترين ميزان را دارا هستند. در مجموع در هزاره 594 بار از انواع تكرار استفاده شده است. شفيعي در كنار تكرار واجي كه پربسامدترين نوع تكرار است از تكرار واژگاني نيز غفلت نكرده است او براي موسيقي آفريني از تمهيدهاي مختلفي استفاده كرده كه موسيقي ناشي از اتباع و نام آواها از زمره آنهاست. شفيعي با هم قافيه آوردن پايان همه¬ي بندها و نيز تكرارهايي كه در پايان بندها صورت مي¬گيرد، نشان داده به ايجاد موسيقي در كل بندهاي يك شعر توجه ويژه¬اي دارد با اين همه با توجه به حضور چشمگير هماهنگي¬هاي صوتي در شعر كه غالباً در سطح مصراع¬ها گسترده شده¬اند، مي¬توان نتيجه گرفت كه موسيقي شعر شفيعي در مصراع ¬ها برجسته¬تر بوده و كمتر در بندها پراكنده شده است.