نقد و تحليل كاربرد صفت در ادبيات منظوم كودكان(بر پايه آثار عباس يميني شريف،ناصر كشاورز،مصطفي رحمان دوست،شكوه قاسم نيا،بنفشه رسوليان )

AN Analysis of Application of Adjectives in Children s Poems

ادبيات كودك و نوجوان، يكي از اركان اصلي و مهم فرهنگ و ادبيات هر جامعه¬اي است،و چون يكي از بهترين شيوه¬هاي تربيتي به ويژه براي كودكان و نوجوانان آموزش غير مستقيم از طريق شعر،شيوه¬ي القا وآموزش مفاهيم خاص از طريق شعر است،كه مي¬تواند كودك را براي رويارويي با مسايل مختلف زندگي آماده كند و آموزش¬هاي لازم را به او بدهد. بسامد واژگان و همچنين نحوه¬ي به كارگيري آنها در ساختار يك اثر مي¬تواند در القاي مفاهيم مورد نظر شاعر يا نويسنده بسيار موثر باشد. بررسي و تحليل اين امر موجب شناخت بهتر نويسنده و شاعر و زمينه هاي فرهنگي و اجتماعي او گردد. در اين پژوهش يكي از مقولات مهم دستوري كه نقش مهمي در داستان¬هاي كودكان دارد يعني مقوله¬ي صفت از جنبه¬ي ساختار در آثار پنج تن از شعراي كودك مورد تحليل قرار مي¬گيرد،و به عنوان يكي از انواع هفتگانه¬ي كلمه و اقسام گوناگون آن در آثار مورد مطالعه با تقسيم بندي بر اساس آثار معتبر دستور زبان با ذكر بسامد و علت آن تحليل و نقد مي¬شود.

Child poetry Literature is one of the main pillars of the culture of any society culture, since it is believed to be one of the best indirect ways to teach basic concepts, especially for children. It can educate them to handle various problems of life. The analysis of frequency of words and the way they are applied in the structure of a literary work can be very effective in inducing concepts intended by the poet or writer to have a better understanding of the social and cultural contexts that are constructed by writers or poets. This paper tends to analyze the adjective and noun categories in the works of five child poets.