واكاوي دلايل مهجوريت نزاري قهستاني در ادبيات عصر ايلخاني

حكيم نزاري از جمله شاعراني است كه كمتر شخصيت و ابيات او مورد بررسي و تحقيق جدي قرار گرفته است. بر اساس آنچه در منابع تاريخي گفته¬اند، وي داراي گرايش¬هاي اسماعيليه بوده و در عين حال در دربار حاكمان سياسي آل كرت كه متاثر از انديشه سني بوده¬اند؛ موقعيت سياسي كسب نموده است. به¬لحاظ وزن و مضمون شعر او از جايگاه بلندي برخوردار است و او را همطراز شاعران بزرگ هم عصرش همچون سعدي و حافظ دانسته¬اند. با وجود اين، وي در عرصه ادبيات نه در زمان خود و نه در دوره¬هاي بعد چندان شناخته نشده است. نوشتار حاضر به دنبال اين است تا علل مهجوريت حكيم نزاري را در عرصه ادبي ايران عصر ايلخاني با تكيه بر نظريه قدرت فوكو مورد بررسي قرار دهد. نويسندگان اين متن معتقدند كه عدم علاقه و حمايت ساخت قدرت مركزيايلخاني و هم حكومت ملوك¬الطوايفي آل¬كرت از دانش شعري نزاري از دلايل مهجوريت وي در عصر ايلخاني است.