بررسي وجه شبه در اشعار اخوان ثالث

وجه شبه از آن جهت كه قدرت تخيل شاعر را نشان مي دهد يكي از مهمترين اركان تشبيه به شمار مي آيد. در كتب بلاغت سنتي، وجه شبه را به صورتهاي مختلف دسته بندي كردند: وجه شبه حسي و عقلي، وجه شبه حقيقي و خيالي، وجه شبه تمثيلي و غيرتمثيلي . اما در اين آثار نحوه ارتباط ميان وجه شبه خيالي با دو سوي اصلي تشبيه كمتر مورد توجه بوده است.اخوان ثالث در بسياري از تشبيهات خود از وجه شبه هاي خيالي بهره برده است. در اين مقاله، نگارنده بر اساس جدول «گوتلي» رابطه اين ركن را با مشبه و مشبه به از ديدگاهي جديد مورد تحليل و بررسي قرار داده است. آنچه در وجه شبه هاي خيالي اخوان برجسته است استفاده از صورتهاي خياليي است كه مي تواند به مشبه يا مشبه به و يا به صورت هنري تر به هر دو ركن مذكور شخصيت بدهد. در واقع اخوان در اين نوع تشبيهات كه از شاخصترين تصاوير تشبيهي او محسوب مي شوند توانسته است ضمن هم جوشي با پديده هاي بيرون ، آنها را با صفات وحالات دروني خود به تصوير بكشد و با اين روش رنگي از رومانتيسم به اشعار خود بدهد .