تحليل اشعار نوذر پرنگ با رويكرد نقد روانكاوانه ي ك.گ.يونگ

نوذر پرنگ، شاعر دو مجموعة فرصت درويشان و آن سوي باد، اگرچه در هر دو منظومة خود عنان سخن را با توانمندي در دست گرفته و به فرديتي مستقل به لحاظ سبكي دست يافته اما حتي در ميان ادب‌دوستان، آن‌چنان‌كه شايستة اشعار اوست، با اقبال مواجه نگشته است. فرصت درويشان نخستين منظومة شعري پرنگ، با فضايي تاريك و تصاويري وهم آلود، از شاعري سخن مي‌گويد كه در مسير شناخت خويشتن به ناكامي رسيده و در تاريكي ناشناختة دنياي درون خويش فروغلتيده است. اما در منظومة دوم خواننده با فضايي كاملاً متفاوت روبه‌رو مي‌شود؛ فضايي مملو از نور و روشني كه نشانگر اتحادي دروني و صلحي بيروني است. براي بررسي و توضيح اين گذار از دنياي ظلمت به دنياي نور، در اين دو مجموعه به واكاوي كهن‌الگوها از ديدگاه روانكاوانة كارل گوستاو يونگ پرداخته شده است. در منظومة نخست، شاعر در آغاز مسير شناخت قدم برمي‌دارد؛ براي ورود به دنياي تاريك و مبهم ناخودآگاه تلاش مي‌كند و ناكام مي‌ماند. اما در منظومة دوم براساس دركي واقعي از خويشتن، فرآيند فرديت را با موفقيت سپري كرده و به آرامشي دروني دست يافته است .

Nozar Parang, with two poetry collections Forsate Darvishan (dervishes’ opportunity) and An Sooye Baad (the other side of the wind), has demonstrated his absolute mastery of words and established a separate literary identity as a literary stylist. But he has not received as much attention as he deserves even among literature enthusiasts. Parang’s first poetry collection Forsate Darvishan, with a dark atmosphere and hallucinatory images, is a story of a poet who has failed in the path of self-knowledge and has fallen into the unknown darkness of his inner world. In contrast, the reader faces a completely different atmosphere in the second book: an atmosphere full of light and clarity, which is indicative of internal solidarity and external peace. The present study focused on the analysis of archetypes based on Jung s psychoanalytic theories in these two collections to study and explain this transition from the world of darkness to the world of light. In the first book, the poet takes the first step in the path of self-knowledge, attempts to enter the dark and obscure world of his unconscious, and fails. But in the second book, he passes through the individuation process successfully and finds inner peace through a real understanding of himself.