تحليل جامعه شناختي ديوان ناصرخسرو بر مبناي نظريه داغ ننگ

يكي از جنبه¬هاي مهمّي كه در ادبيات نمود فراواني يافته، مسائل اجتماعي است كه اين امر در شعر ناصرخسرو بيشتر به¬صورت درشت¬خويي و تندمزاجي پديدار شده است. در اين پژوهش، نگارنده با توجه به پرخاشگري¬ها و تندخويي¬هاي ناصرخسرو نسبت به مخاطب خود، به جستجو و تبيين دلايل اين امر با استفاده از نظريۀ داغ ننگ گافمن پرداخته و در آن از روش كتابخانه¬اي و تحليل نمونه¬هاي شعري ناصرخسرو سود برده است. بدين‌صورت كه 9 مورد از داغ¬هايي كه منطبق با شخصيت ناصرخسرو بوده است، استخراج‌شده و سپس بامطالعۀ ديوان ناصرخسرو اسناد داغ¬خوردگي وي، از داخل خود ديوان گردآوري و همچنين سعي شده است تا علل انزواطلبي و رفتارهاي توهين‌آميز وي به جامعۀ هم‌عصرش نيز توجيه گردد. در پايان، پس از مطالعات انجام¬شده مشخص شد كه دو مؤلفۀ كمال¬گرايي و انزواي خودخواسته كه پيامدهايي همچون: تندخويي، افسردگي، اضطراب، شك و سرگرداني براي ناصرخسرو به همراه داشته، بسامد بالاتري را نسبت به ديگر مؤلفه¬ها به خود اختصاص داده است.