تحليل ساختاري داستان «گيله مرد» بزرگ علوي بر اساس نظريه گريماس

هدف ازاين پژوهش، تحليل روابط و مناسبات شخصيت ها در داستان « گيله مرد » از بزرگ علوي است. در اين تحليل، از الگوي كنش گر گريماس استفاده شده است. شش نقش اصلي يا به تعبير گريماس؛ كنش گر، در اين داستان بازيابي شده كه عبارتند از : فرستنده، پذيرنده، فاعل، هدف، ياري گر و باز دارنده.براساس نتايج بدست آمده در اين داستان – گيله مرد فرستندهاستبداد ستيز يا عدالت خواه است. بچّه ي گيله مرد و زن او نقش ياري گر را ايفا مي كنند. فاعل، گيله مرد است. هدف يا مفعول، نمايش اعتراض عليه ناروايي هاي اجتماعي است. پذيرنده ، مردم جامعه و بازدارنده، محمّد ولي و مأمور بلوچ است. اين پژوهش نشان مي دهد كه الگوي گريماس مي تواند در تحليل شخصيّت هاي داستان گيله مرد كمك كندو البته مي توان از اين الگو براي تحليل شخصيت هاي داستان ها و روابط بين آن ها استفاده كرد.