تحليلي نشانه شناختي از مثنوي معنوي: خوانش اشعار با بهره گيري از رمزگان ها

پژوهش حاضر به مطالعة رمزگان¬ها و نقش آنها در خوانش اشعار مثنوي معنوي مولانا مي¬پردازد. در اين پژوهش، براساس الگوي رمزگان بارت به بررسي شش داستان منتخب از دفترهاي اول و دوم «مثنوي معنوي» پرداخته شده است. رمزگان، مجموعه قواعدي است كه بر اساس آن عناصري انتخاب مي¬شوند كه با ديگر عناصر تركيب شده، عناصر جديدي مي¬سازند. رمزگان¬ها عبارتند از: رمزگان هرمنوتيكي، رمزگان دالي، رمزگان نمادين، رمزگان فرهنگي و رمزگان كنشي. نتايج برگرفته از اين پژوهش عبارتند از اين كه به عقيده¬ي بارت نمي¬توان براي همة داستان¬ها يك الگوي واحد يافت و هر داستاني با توجه به چگونگي درهم بافته شدن رمزگان¬ها، يك الگوي مختص به خود دارد و ممكن است در يك داستان، بسته به نوع داستان، يك يا دو رمزگان بيشتر از بقيه رمزگان¬ها به كار رفته باشد، چنان كه در داستان¬هاي بررسي شده، رمزگان¬هاي دالي و فرهنگي به مراتب بيشتر از ساير رمزگان¬ها به كار رفته است و تعداد رمزگان¬هاي دالي و فرهنگي در داستان شير و نخجيران بيشتر از داستان¬هاي ديگر مشاهده مي¬شود.