جايگاه ادبيات روستايي در اشعار كودكانه جعفر ابراهيمي

در مقاله¬ي¬ حاضر، به بررسي جايگاه ادبيات روستايي در اشعار كودكانه¬ي جعفر ابراهيمي ¬پرداخته مي¬شود؛ به همين منظور، اين پژوهش با استفاده از منابع كتابخانه¬اي و به شيوه¬ي تحليلي – توصيفي انجام گرفته است و در پي پاسخ-گويي به چگونگي بازتاب روستا، فرهنگ عامه¬ي روستايي در اشعار كودكانه¬ي ابراهيمي است. اشعار كودكانه¬ي ابراهيمي، افزون بر مضامين آموزشي، اخلاقي، سرگرمي و ...، كيفيّت زندگي روستايي، باور¬هاي عامه و فرهنگ ¬هم-زيستي مردم را به تصوير مي¬كشد كه اغلب با ويژگي¬هاي اقليمي و فرهنگي مناطق آذربايجان منطبق است. او روستازاده¬اي است كه با بازگشت به گذشته و غوطه¬ورشدن در دوران¬كودكي، اغلب توصيفات شعري¬اش را از فضاي زادگاهش برگرفته و با زبان ساده¬ي كودكانه بيان كرده و بستر اصلي اشعارش، ترسيم خاطره¬هاي شيرين و در عين حال نوستالژيك و باقي¬مانده از دوران كودكي است؛ اين ترسيم¬ها، به شيوه¬هاي مختلف، از قبيل اشاره به باورهاي عامه، بازي¬هاي نمادين، معيشت مردم و ... جلوه¬¬گر شده است.