تحليل گفتمان انتقادي در نامه هاي رشيدالدين وطواط

منشورها، فرمانها و رسائل سلطاني كه در مجموعه منشآت گرد آمده است، منابع بسيار مهم و ارزشمند و اسناد معتبري هستند كه مي¬توانند در كشف حقايق‌ تاريخي و ريـشه¬ي بـسياري از وقايع، راهگشاي‌ مورخان‌ و اهل‌ تحقيق‌ باشند و به عنوان سندي قابل اتكا ما را در شناخت بيشتر خود نگارنده و احوال آن زمان ياري دهد. با تحليل گفتمان انتقادي كه شامل مطالعه¬ي روابط قدرت در جامعه است مي¬توان فرآيندهاي اجتماعي¬، فرهنگي و ايدئولوژيكي موثر بر مجموعه مكاتيب وطواط كه مجموعه‌اي از منشآت ديواني و اخواني است و تاثير آن¬ها بر خلق معني را نشان داد . دراين پژوهش مكاتيب وطواط بر اساس نظريه تحليل گفتمان انتقادي فركلاف در سه اصل توصيف، تفسير و تبيين بررسي مي شود. نتيجه حاكي از آن است كه اين نامه¬ها به صورت توصيفي و روايتي نوشته شده¬اند و سبك نامه¬ها همان سبك عمومي دوره دوم سلجوقيان است كه در ميان نويسندگان خراسان معمول بوده است.