كاركرد افعال گفتاري درمنظومه خسرو و شيرين برپايه نظريه جان سرل

هميشه نمي توان ميان صورت هاي ظاهري جملات و كاركرد نهايي معنايي آن رابطه ايي مستقيم برقرار كرد . امروزه براي فهم اين چنين پاره گفتارهايي كه معناي ثانوي آنها مورد نظر است و در نهايت شامل كاركردهاي متفاوتي از قبيل اظهاري ، پيشنهادي و تعهدي مي باشند ، از نظريه جان سرل كه به نظريه كار گفت معروف است بهره مي برند . هدف از اين جستار اين است كه با استفاده از اين رويكرد گفته هاي اشخاص برجسته منظومه « خسرو و شيرين »مورد تحليل و ارزيابي قرار گيرد . يافته هاي نائل شده از اين مطالعه حاكي از آن است كه گفتارهاي خسرو در پنج دسته كنش هاي گفتاري اظهاري ، اعلامي ، عاطفي ، تعهدي و ترغيبي مي تواند قرار گيرد ، اما گفتارهاي بيان شده از سوي شيرين را بايد در دو سطح كنش گفتاري عاطفي و ترغيبي پي گرفت . گمان مي رود هويدا بودن اين نوع كنش ها از سوي شيرين ريشه در نوع جنسيت وي دارد . با بررسي پاره گفتارهاي شاپور كارگفت هاي اين شخصيت در گروه كنش هاي اظهاري و ترغيبي قرار گرفت كه اين امر را مي توانيم با توجه به نقش و جايگاهي كه اين شخصيت در منظومه دارد توجيه كنيم . مشترك بودن كنش « ترغيبي »در گفتار همه شخصيت ها نشان مي دهد كه اين نوع كنش هيچ ارتباطي به جنسيت و جايگاه فرد در اجتماع ندارد.