اثر شرايط دما و ساختار خوراك بر محصولات حاصل از شكست حرارتي ته­مانده برج تقطير خلاء

شكست حرارتي ته­مانده برج تقطير در خلاء به روش ككينگ تاخيري در مقياس آزمايشگاهي بررسي شده است. ته­ماند برج­هاي تقطير اجزاي سنگيني بوده كه اگر ارتقا نيابند، تنها مصرف سوختي دارد و به دليل وجود تك عنصرهايي مانند گوگرد و فلزاتي مانند نيكل و واناديوم در داخل آن، آلودگي را به دنبال خواهد داشت. از طرفي، ارتقا منجر به توليد محصولات با ارزشي مانند بنزين شده كه به لحاظ اقتصادي نيز مي­تواند كمك كننده باشد. هدف از اين كار بررسي اثر افزايش دما بر ميزان بازده وزني محصولات توليدي مي­باشد. اين فرآيند در دو دماي 440 و 500 درجه سانتي­گراد و در فشار اتمسفري انجام شده است كه منجر به توليد محصولات كك، مايع و گاز خواهد شد. براي بررسي شرايط، دو نمونه ته­ماند A و B از دو پالايشگاه در ايران مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج نشان مي­دهند كه با افزايش دما بازده وزني كك و گاز توليدي كاهش و بازده وزني محصول مايع افزايش مي­يابد. به طوري كه در خوراك B با افزايش دما بازده وزني كك توليدي 5/4 درصد وزني كاهش و بازده مايع توليدي 10 درصد وزني افزايش يافته است. علاوه بر اين، خوراك با ميزان كربن كنرادسون باقي­مانده بيشتر، كك بيشتر و مايع كمتري توليد مي­كند. همچنين ميزان اجزاي اشباع داخل ساختار خوراك بر ميزان مايع توليدي اثرگذار بوده، به گونه­اي كه هرچه اين مقدار بيشتر باشد، بازده وزني مايع توليدي نيز افزايش مي­يابد.