طراحي مدلي مفهومي براي سياستگذاري در نظام آموزشي

هدف از اين مطالعه، طراحي مدلي مفهومي(نظري) براي سياستگذاري آموزشي بوده است. براي طراحي مدل از روش اسنادي بهره گرفته شد. ادبيات موضوع با محور قرار دادن كلمات كليدي سياستگذاري، نظام آموزشي و مديريت مورد بررسي و مطالعه قرار گرفت. يافته¬هاي حاصل از بررسي¬ها و مطالعات پژوهشگر حكايت از آن دارد كه براي طراحي يك مدل سياستگذاري آموزشي نياز هست سياست¬ها در سه سطح بين المللي، ملي و در سطح نظام آموزشي مدنظر قرار گيرد. بنابراين، نخست بايد آرمان هاي نظام سياسي حاكم بر كشور را در ارتباط با نظام سياسي حاكم بر جهان در نظر گرفت و چرخه سياست گذاري ملي را با توجه به اين آرمان¬ها و با استفاده از بافت سياستگذاري طراحي نمود. در مرحله بعد، چرخه سياستگذاري را با توجه به آرمان هاي نظام آموزش و پرورش براي نظام آموزشي و با استفاده از بافت سياستگذاري آموزشي طراحي نمود. در درون اين دو، سطوح و لايه هاي سياستگذاري و در چارچوب يك الگوي سيستمي، عناصر درون داد، فرايند و برون داد نظام آموزشي را مدنظر قرار داد كه تعامل چند جانبه با سطوح و لايه-هاي سياستگذاري، عوامل بافتي نظام آموزشي، آرمان¬هاي نظام سياسي، آرمان¬هاي نظام آموزشي و ... دارد. حاصل اين فرايند در سطوح و لايه¬هاي مختلف، انواع سياست¬هاي حمايتي، استخراجي، توزيعي، تنظيمي و نمادين خواهد بود. در ارتباط با نظام آموزشي همه اين سياست¬ها، عوامل و عناصر طرح شده در مدل كلي همانند يك سيستم با هم تعامل چندجانبه دارند تا هدف نظام آموزش كه تربيت انساني كنجكاو، آفرينش¬گر، گزينش¬گر، مشاركت¬جو، داراي حق بودن و امكان شدن و برتر شدن و... است، به منصه ظهور برسد.