رويكردهاي نوين در مديريت استعداد كاركنان و مديران

استعداديابي ابزاري براي نشان دادن مشكلاتي كه زماني سازمان در حين جذب و حفظ كاركنان با آن مواجهه هستندروي مي دهد اين رويكرد سازمان ،بايد رويكردي باشد كه بر توانايي همگان براي موفقيت تأكيد ورزد و به اين طريق است كه مي توان با كاركنان عادي به نتايج غير عادي دست يافت . البته حرف تازه ايي درباره رويكردهاي متنوع مندرج در مديريت استعداد براي گفتن وجود ندارد . جذب ، حفظ ، انگيزش و التزام ، پرورش كاركنان و طراحي جانشيني منابع انساني ،اما اين رويكردها با تجمع در كنار يكديگر نوعي كليت به هم پيوسته تر به وجود مي آورند كه مي توان از آن به عنوان نيروي محركه اي براي تدوين و اجراي رويكردهاي هماهنگ و با حمايت متقابل يكديگر استفاده نمود ، و به سازمان براي تصاحب و حفظ منابع انساني مستعد مورد نياز خويش ياري كند . مديريت استعداد همان بهره گيري از مجموعه اي يكپارچه از فعاليت هاست براي حصول اطمينان از اينكه سازمان مي تواند منابع انساني با استعداد مورد نياز خويش را در حال و آينده جذب كند ، بر انگيخته كند و پرورش دهد . هدف ، تضمين گردش استعداد در سازمان است ، با به خاطر سپردن اين اصل كه استعداد منبع اصلي و عمده شركت است . برخي مواقع اينگونه تصور مي شود كه مديريت استعداد صرفاً با كاركنان اصلي سازمان سر و كار دارد .يعني كاركنان بلند پرواز . اما بي ترديد هر كسي در هر سازماني استعداد دارد ، حتي اگر برخي بيش از ديگران استعداد داشته باشند فرآيند مديريت استعداد نبايد محدود به تني چند از كاركنان شايسته گردد. هدف مديريت استعداد، پرورش و حفظ خزانه استعداد مركب از نيروي كار ماهر ، ملتزم و متعهد است .از ايجاد مديريت استعداد مي توان به راههاي تشخيص استعداد ، روانشناسي استعداد ، خلاقيت و...اشاره نمود همانطور كه مي دانيد زير بناي استعداد استفاده از مميزي استعداديابي ، مديريت استعداد براي كاركنان دانايي محور، مديريت با روابط با انسانها مي باشد كه فرهنگ سازي اين زير بناها مديريت سيستم هاي استعداد ها را ايجاد مي نمايد كه تاثير زيادي براي شناسايي و پرورش استعدادها در هر سازمانيرا دارا مي باشد .