سميتئاتر به عنوان روش نوين آموزشي

هدف اصلي اين مقاله بررسي تاريخ سميتئاتر در دنيا در دوران معاصر و خلق و پياده سازي آن در ايران است. سميتئاتر به‌مثابه‌ي رشته‌اي دانشگاهي در اروپا با عنوان تئاتر در خدمت آموزش به صورت آكادميك تدريس مي شود. اما در ايران رشته‌ اي با عنوان سميتئاتر يا مشابه آن وجود ندارد و سميتئاتر در ايران نيز سابقه‌ي بسيار كوتاه‌تري دارد. در واقع تاريخچه‌ي ثبت شده‌اي براي اين منظور وجود ندارد. از سوي ديگر بررسي دقيق روند توسعه‌ي هر رشته با ارجاع به افراد و سازمان‌هاي حرفه‌اي كه در تشكيل و جهت‌گيري آن نقش كليدي ايفا كرده‌اند، امكان پذير است. در نتيجه، در اين پژوهش با استفاده از روش تاريخي و اسناد و مدارك مكتوب و اسناد شفاهي با افراد درگير اين موضوع اطلاعات مورد نظر گردآوري و تحليل شده است. نتايج نشان مي‌دهند كه منابع چنداني در اين رابطه در ايران منتشر نشده‌ است. با وجود اين، بررسي تجربيات و كارهايي كه شركت آموزشي پديده تباربه عنوان اولين شركت برگزار كننده و خالق سميتئاتر در ايران در زمينه هاي آموزشي انجام داده است، حاكي از آن است كه، شاهد عدم وجود نوعي ارتباط و گفتگو ميان علم و هنر در صنعت آموزش مي باشد. موضوعي كه به نظر بايستي پر رنگ تر جلوه كند، نقش هنر و همين طور حضور هنر در آموزش علوم و مهارتها است. بنابراين، فهم مباني سميتئاتر بايد در كانون اصلي توجه متخصصان در اين زمينه قرار گيرد.