ارزيابي برخي معادلات سرعت نفوذ آب در سه نوع بافت خاك

اندازه گيري نفوذ آب در مزرعه، پر هزينه، وقت گير و گاهي مشكل است، لذا از معادلات سرعت نفوذ، استفاده مي شود. براي استفاده بهينه از آب و افزايش راندمان آبياري، بايد پارامترهاي معادلات نفوذ كه نقش اساسي در طراحي سيستم هاي آبياري دارند، با دقت بالايي تخمين زده شوند. در اين پژوهش، چهار معادله برآورد سرعت نفوذ آب(كوستياكوف˓ هورتون˓ فيليپ و گرين و امپت) در مزرعه با توجه به داده هاي مشاهده اي و نوع بافت خاك، ارزيابي گرديد. در اين تحقيق، آزمايش تعيين سرعت نفوذ با روش استوانه هاي مضاعف، براي خاك هاي شني، لومي و رسي، در چهار نقطه مختلف مزرعه براي هر بافت خاك، در چهار تكرار، انجام شد. براي بررسي دقت مقادير برآورد شده از معادلات سرعت نفوذ، از شاخص هاي ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE)، ميانگين انحراف خطا (MBE) و معيار كفايت ناش– ساتكليف ENS)) استفاده گرديد. معادله اي كه كمترين RMSE، MBE، و بيش ترين معيار كفايت ناش– ساتكليف را داشته، به عنوان بهترين معادله برآورد سرعت نفوذ آب براي هر بافت خاك، معرفي گرديد. نتايج اين پژوهش مشخص كرد كه معادله گرين و امپت و كوستياكوف با بالاترين معيار كفايت ناش– ساتكليف، كمترين خطايRMSE و MBE˓ سرعت نفوذ را با دقت بسيار زياد به مقادير واقعي، برآورد نموده لذا به ترتيب معادلات گرين و امپت و كوستياكوف در خاكهاي شني˓ لومي و رسي، بيشترين دقت و كمترين خطا را داشته اند، ولي بر اساس شاخص هاي ارزيابي، معادله هورتون براي خاك شني و معادله فيليپ براي خاك رسي، نامناسب، بوده است