بررسي مديريت آب مورد نياز طرح هاي آبياري و زهكشي براساس روش محاسبه نياز آبي (FAO)

اولين گام در طراحي اصولي يك شبكه آبياري و زهكشي، تعيين نياز آبي گياهان منطقه مورد مطالعه ميباشد تا بتوان براساس آن، ظرفيت تأسيسات آبياري شبكه مورد نظر و كليه پارامترهاي وابسته به آن را بصورت دقيق تعيين نمود. اين برآورد مستلزم انجام مراحل مطالعاتي مختلف و تعيين پارامترهاي متفاوت و نحوه مديريت آنها ميباشد. از جمله اين پارامترها ميتوان به محاسبه ميزان تبخير و تعرق پتانسيل در منطقه مورد نظر با توجه به اطلاعات و آمار اقليمي، مشخص نمودن الگوي كشت مناسب و ضرايب گياهي مربوطه و در نتيجه تعيين تبخير و تعرق گياهي ، تعيين ميزان بارش مؤثر در منطقه با توجه به آمار بارندگي، بررسي شرايط كيفي آب آبياري و تعيين نياز آبشويي، مشخص نمودن راندمانهاي آبياري و در نهايت محاسبه نياز آبي گياهان الگوي كشت و هيدرومدول آبياري طرح اشاره نمود. جهت تعيين هريك از پارامترهاي فوق الذكر روشهاي متعددي ارائه گرديده است كه عمده ترين آنها روشهاي ارائه شده در نشريه هاي شماره 24 و 56 آبياري و زهكشي سازمان خواروبار جهاني (FAO) ميباشد كه مبناي محاسبات نياز آبي در سالهاي اخير بوده است . در اين مقاله به معرفي مراحل محاسباتي ارائه شده در هر يك از اين مراجع پرداخته و نتايج حاصل از استفاده از اين روشها در مطالعات نياز آبي طرح آبياري و زهكشي شهرستان رامشير بصورت موردي موضوع بحث و بررسي قرار گرفته است. نتيجه حاصل در اين پژوهش ميزان حجم آب مورد نياز با روش نشريه 24 به ميزان 14186.2 و روش نشريه 56 به ميزان 15333.4 متر مكعب در هكتار در سال برآورد گرديد.تفاوت بين دو روش به ميزان 1147متر مكعب در هكتار در سال مي باشد كه استفاده از روش مناسب مي تواند اين حجم از اب را از طريق روش مناسب ذخيره نمود و مديريت بهتري از منابع آبي در حوزه پروژه حاصل مي شود