پيش بيني تبخير و تعرق پتانسيل استان كرمان با استفاده از مدل هاي شبكه عصبي پويا بر مبناي تحليل مؤلفه هاي اصلي

با توجه به اهميت تعيين دقيق و به موقع تبخير و تعرق در محاسبات بيلان آبي، شبيه سازي توليدات گياهي و برنامه ريزي هاي آبياري از يك سو و نبود داده هاي مناسب هواشناسي از سوي ديگر، ارائه يك مدل ساده،كم هزينه و دقيق را در ارائه اين پارامتر ضروري مي نمايد. لذا اين تحقيق با هدف استفاده از توانمندي سيستم شبكه هاي عصبي پويا جهت برآورد تبخير و تعرق پتانسيل نسبت به روش فائو پنمن مانتيث با استفاده از برخي داده هاي هواشناسي انجام شده است. براين اساس ابتدا با استفاده از روش تجزيه‌ي مولفه‌هاي اصلي پارامترهاي موثر بر تبخير و تعرق به مولفه‌هاي اصلي تجزيه شدند. سپس با استفاده از ميزان تاثير گذاري پارامترها در دو مولفه‌ي اصلي اول، پارامترهاي داراي اهميت بيشتر به منظور پيش بيني ميزان تبخير و تعرق مشخص شده و در ادامه مدل‌هاي مختلف شبكه عصبي مصنوعي (MLP، IDNN و NARX) به روي داده‌ها برازش داده شده و براي هر كدام از ايستگاه‌هاي سينوپتيك استان كرمان، بهترين مدل شبكه‌ي عصبي مشخص شد. كارايي مدل هاي مورد مقايسه با استفاده از آماره هاي ريشه ميانگين مربع خطا، خطاي انحراف ميانگين، ضريب تعيين و معيار جاكوويدز(t) و معيار صباغ و همكاران(R2/t) مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج به دست آمده نشان داد كه مدلNARX با مدل فائو پنمن مانتيث تطابق بالايي داشته و به اين جهت توانايي لازم براي برآورد تبخير و تعرق را دارا مي باشد.