ريزمقياس نمايي زماني تبخير و تعرق واقعي تصاوير لندست 8 به كمك تصاوير موديس

هدف از انجام اين پژوهش ريزمقياس نمايي زماني تبخير و تعرق واقعي تصاوير لندست 8 به كمك تصاوير موديس بود. براي اين منظور از دو روش تفريق و رگرسيون بين پارامترهاي همسان استفاده گرديد. منطقه مورد مطالعه بخشي از اراضي دشت مشهد با وسعتي بالغ بر 1630 كيلومترمربع بود. به منظور ارزيابي عملكرد روش­هاي مختلف از معيارهاي ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE)، ميانگين قدر مطلق خطا (MAE)، شاخص سازگاري (d)، ضريب تعيين (R2) و درصد خطا (PE) استفاده شد. نتايج نشان داد كه استفاده از روش­هاي رگرسيون ورودي و رگرسيون خروجي عملكرد بسيار مناسبي در ريز مقياس كردن زماني تبخير- تعرق واقعي به دست آمده از تصاوير سنجنده لندست در دشت مشهد داشت. عملكرد روش­هاي تفريق ورودي و تفريق خروجي، در ريز مقياس كردن زماني تبخير- تعرق واقعي به دست آمده از تصاوير سنجنده لندست در دشت مشهد، مطلوب نبود. بنابراين با توجه به نتايج به دست آمده در اين پژوهش مي­توان گفت كه استفاده از روش­هاي رگرسيون ورودي و رگرسيون خروجي براي ريز مقياس كردن زماني تبخير- تعرق واقعي در دشت مشهد بسيار مناسب هستند.