بررسي تأثير كاربرد زه­آبهاي كشاورزي برخصوصيات خاك و عملكرد گندم رقم چمران در منطقه اهواز

به منظور بررسي امكان استفاده ار آب زهكش­ها در توليد گندم اين آزمايش به صورت طرح بلوكهاي كامل تصادفي شامل هفت تيمار درسه تكرار به مدت دو و نيم سال(1390 تا 1393) در ايستگاه تحقيقات كشاورزي اهواز با تيمارهاي آبياري با آب معمولي(آب رودخانه كارون در مقطع اهواز به عنوان شاهد)، استفاده دائم از آب زهكش با شوري 4 و 8 دسي‌زيمنس برمتر، استفاده متناوب از آب زهكش با شوري 4 و 8 دسي‌زيمنس برمتر وآب معمولي، اختلاط 50 درصد آب معمولي و50 درصد آب زهكش با شوري 8 دسي‌زيمنس برمتر در هر آبياري، اختلاط 25 درصد آب معمولي و 75 درصد آب زهكش با شوري 8 دسي‌زيمنس بر متر در هر آبياري اجرا ‌شد. شاخصهاي مورد نياز شيميايي خاك و عملكرد دانه اندازه‌گيري شد. نتايج با استفاده از روش دانكن مورد تجزيه وتحليل قرار گرفته و نشان داد تيمارهاي استفاده متناوب با شوريهاي 4 و 8 با كاهش عملكرد 38 و 35 درصد نسبت به شاهد كمترين عملكرد را داشته­اند. اگرچه كاربرد خالص زه­آب با شوري 4 و 8 دسي­زيمنس برمتر و اختلاط زه­آب با هدايت الكتريكي 8 دسي­زيمنس برمتر و آب معمولي بيشترين عملكرد را داشته­اند و مي­توان در صورت عدم وجود منابع آب با كيفيت معمول از اين منابع با روشهاي گفته شده در توليد گندم استفاده نمود، اما با توجه به امكان تجمع برخي عناصر بخصوص سديم وكلر، پايش خصوصيات شيميايي خاك نيز ضروري است