تغذيه بهينه گندم بر افزايش عملكرد و بهره‌وري مصرف‌آب در شرايط شور

كمبود آب و شوري آن دو محدوديت عمده مؤثر بر توليد و عملكرد محصول در مناطق خشك و نيمه خشك مي­باشند. آبياري مداوم با آب شور سبب افزايش شوري خاك و كاهش جذب آب توسط ريشه خواهد شد. بر اين اساس، تغذيه متعادل گياه در اين شرايط نقش مؤثري در تعديل‌ اثرات تنش شوري بر توليد محصول دارد. هدف اين مطالعه تغذيه متعادل ( بر اساس مراحل فنولوژيك) بر عملكرد گندم و مقدار آب مصرفي در شرايط آبياري با آب شور مي­باشد. بدين منظور گياه گندم در دو كرت مقايسه‌اي با شرايط اوليه خاك مشابه (شوري بيشتر از 5 دسي‌زيمنس بر متر ) كشت و با آب آبياري با شوري 9/1 دسي‌زيمنس بر متر آبياري شدند. كرت اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و كوددهي براساس عرف منطقه انجام گرديد. در كرت ديگر، براساس آزمون خاك توصيه‌هاي كودي و مقادير كود مورد نياز گياه در مراحل مختلف رشد اعمال شدند. نتايج نشان داد كه با وجود اينكه مقدار افزايش شوري خاك پس از دوره رشد گياه، در هر دو كرت تقريبا مشابه بود، اما عملكرد گندم در شرايط كوددهي بهينه (2/4 تن در هكتار) تقريبا دو برابر بيشتر از تيمار شاهد بود. همچنين مصرف بهينه كودهاي شيميايي موجب كاهش مصرف آب آبياري به ميزان تقريبا 1000 متر مكعب و موجب افزايش معني­دار بهره‌وري مصرف آب گرديد. بنابراين مي­توان بيان نمود كه مصرف بهينه كود بر اساس مراحل رشدي گياه در اين شرايط، سبب مديريت بهتر شوري خاك، جلوگيري از روند تخريب خاك و در نهايت بهبود بهره‌وري مصرف آب و عملكرد گياه خواهد شد