بررسي اثرات قارچ ميكوريز و سوپر جاذب رطوبتي بر صفات رشد و اجزاي عملكرد ذرت دانه‌اي تحت شرايط تنش آبي در استان همدان

به منظور بررسي اثرات قارچ ميكوريز و سوپر جاذب رطوبتي بر صفات رشد و اجزاء عملكرد ذرت دانه‌اي در تحت شرايط تنش آبي اين پژوهش در استان همدان به اجرا درآمد. در اين آزمايش تيمارهاي كم آبياري شامل آبياري نرمال (آبياري در پتانسيل آب خاك3 -بار)،‌ تنش متوسط (آبياري در پتانسيل آب خاك 7-بار) و تنش شديد (آبياري در پتانسيل آب خاك11-بار) بعنوان عامل اصلي و كود زيستي ميكوريز و پليمر سوپر جاذب و تركيب آن‌ها به همراه تيمار شاهد (عدم مصرف ميكوريز و سوپرجاذب) در چهار سطح بعنوان عامل فرعي به صورت آزمايش اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار مورد بررسي قرارگرفت. صفات مورد بررسي شامل ارتفاع بوته،‌ شاخص سطح برگ،‌ طول بلال، محيط بلال، تعداد رديف دانه در بلال، تعداد دانه در رديف،‌ وزن 100 دانه، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت بود. نتايج نشان دادكه همه صفات رشدو نيز عملكرد به صورت معني‌داري تحت تأثير كاربرد سوپرجاذب و ميكوريز قرار گرفتند. با اعمال كم آبياري و به موازات افزايش شدت تنش،صفات رشد و عملكرد كاهش پيدا كرد اما اين كاهش در شرايط تلقيح با ميكوريز و استفاده ازسوپرجاذب به طور معني‌داري كمتر بود. عملكرد بيولوژيك در شرايط تنش شديد با استفاده از ميكوريز و سوپر جاذب در مقايسه با عدم استفاده از آ‌ن‌ها به ترتيب حدود 12و22 درصد افزايش يافت. كمترين عملكرد دانه با تنش شديد آبي و عدم استفاده از قارچ همزيست و سوپرجاذب حاصل شد.