بررسي تأثير همزمان روش اعمال كم آبياري و كسر كاهش آب بر بهره وري آب در مزارع گندم

با توجه به مصرف بيش از 90% از منابع آب زيرزميني كشور در بخش كشاورزي و همچنين با توجه به اينكه خشكسالي هاي اخير منابع آب زيرزميني را به شدت تحت تأثير قرار داده، براي جلوگيري از وارد شدن صدمات جبران ناپذير به كشاورزي كشور بايد در ميزان و نحوه مصرف آب در اين بخش تجديد نظر جدي صورت گيرد. در اين تحقيق تأثير روش هاي مختلف كم آبياري (سه روش) در راندمان هاي مختلف كاربرد آب (30 تا 90 درصد) روي بهره وري آب در مزارع گندم بررسي شده است. نتايج اين تحقيق نشان داد كه بالاترين مقدار بهره وري آب مربوط به بهره وري آب آبياري در مزرعه (بهره وري آب وقتي كه آب بارندگي در نظر گرفته نشده است) با مقدار 188/1 بوده كه مربوط به روش دوم اعمال كم آبياري (ضرب ضريب آب كاربردي نسبي در تعداد وقايع آبياري مربوط به مراحل رشد بعد از مرحله رشد رويشي)، راندمان كاربرد آب 90 درصد و كسر كاهش آب 6/0 مي باشد. كمترين مقدار بهره وري آب (23/0) نيز مربوط به بهره وري آب در مزرعه (بهره وري آب وقتي كه آب بارندگي در نظر گرفته شده است) بوده كه در راندمان كاربرد آب 30 درصد و كسر كاهش آب صفر اتفاق افتاده است. بنابراين نحوه اعمال كم آبياري تأثير بسزايي در موفقيت بيشتر اين استراتژي دارد به طوري كه در ازاي مصرف يكسان مقدار آب، روش دوم اعمال كم آبياري منجر به افزايش بهره وري آب تا حدود 188 درصد گرديد.