بررسي و نياز سنجي فضاهاي جمعي با تاكيد بر عملكرد تكايا در زمان برگزاري مراسم آييني

شناخت ارزش هاي فرهنگي براي مراقبت از مرزهاي هويت بدون توجه به آنچه در گذشته روي داده است تقريبا محال است.كشور ايران داراي تنوع زباني،آييني ،قومي،هنري،ادبي و فرهنگي است اين ويژگي ها،ايران را در منطقه خاورميانه و بلكه در جهان در موقعيت خاصي قرار داده است به واقع اين تنوع،سفره فرهنگ ايراني را بسيار غني ساخته است. در اين پژوهش ابتدا درقسمت نخست به تعريف انواع فضاهاي جمعي مذهبي و آييني پرداخته شده و با بررسي اين فضاها در طول تاريخ به تاثيرگذاري فضاهاي جمعي آييني اشاره مي كند،سپس تاثير نمايش حضوري در قياس با نمايش تصويري را به مخاطب نشان مي دهد،به اين ترتيب خواننده پس از آشنايي با مفهوم اين فضاها نياز به احيا فضاهاي جمعي (با توجه به كمبود فضاهاي جمعي و فرهنگ مشاركت در ايران) را احساس مي كند،دغدغه اصلي در اين تحقيق ويژگي هاي ارزشي منحصر به فرد تكاياست كه باعث تاثير گذاري و ماندگاري بيشتر نسبت به ساير فضاهاي مشابه در ذهن مخاطب مي شود ودلايل كاهش گرايش به تكيه ها را مورد ارزيابي قرار مي دهد.بدين منظور با استفاده از روش توصيفي-تحليلي وبراي دستيابي به هدف تحقيق از روش مراجعه به اسناد كتابخانه اي و مطالعات ميداني (پرسشنامه،تجزيه و تحليل عناصر معماري) استفاده شده است.دستاورد اين مقاله با تاييد اكثريت مردم مبني بر نياز مفرط به داشتن فضاهاي جمعي در ايران و تاثير به سزاي كيفيت مراسم در ميزان حضور مردم ودرنهايت موثر بودن مراسم عاشورايي در بهبود رفتار مردم.