بررسي علل ورود عناصر معماري غرب در نماي بناهاي معماري مسكوني معاصر ايران

معماري مسكوني ايراني در گذشته داراي هويتي خاص و منحصر به فرد بوده است. و با نگاه به گوشه اي از معماري باقيمانده درمناطقي نظير ماسوله و ابيانه مي توان دريافت كه جلوه گري جنبه هاي فني و ساختاري اين نوع معماري بيشتر از جنبه هاي ظاهري و تزئيني آن است. اين خصوصيات در گذر زمان بخصوص از دوره قاجار تاكنون در معماري هاي مسكوني معاصر از بين رفته است و حتي امروزه در بعضي از ساختمان هاي مسكوني خصوصيت برونگرايي بيشتر از درونگرايي به چشم مي خورد. عوامل مهم و تأثيرگذاري در طول زمان، باعث كم رنگ شدن خصوصيات معماري مسكوني ايراني شده است و از سويي همين عوامل باعث تلفيق شدن عناصر معماري غرب و بيگانه با معماري مسكوني معاصر ايران شده است. مي توان به جرأت گفت كه اين عوامل نه تنها باعث زيبايي نشده؛ بلكه باعث به وجود آمدن اغتشاش در جداره هاي شهري مجاور خود نيز گشته است. با توجه به موارد ذكر شده لازم است علت توجه به اين عناصر غربي و معضلات ناشي از اين علاقه افراطي در آينده مورد بررسي قرار گيرد . به نظر مي رسد اين رويه مشكلات فرهنگي بسيار زيادي را نيز در آينده به همراه خواهد داشت . روش به كار گرفته شده در اين تحقيق در بخش جمع آوري داده ها روش كتابخانه اي بوده و در بررسي نمونه علاوه بر روش كتابخانه اي از روش ميداني نيز استفاده شده است. بيشتر تصاوير از منابع اينترنتي اخذ شده است .