مشكلات طراحي چاه‌هاي اكتشافي گاز در حوضه فارس

گروه كربناته دهرم به سن پرموترياس، افق مخزني ميادين گاز در حوضه فارس است. بر روي اين افق مخزني، تبخيريهاي ترياس پسين به عنوان سنگ پوش قرار گرفته است. اين واحدهاي تبخيري در طول دگرريختي با توسعه راندگي‌هاي درون‌سازندي دچار افزايش ضخامت شديد تكتونيكي شده‌اند. افزايش ضخامت و گسلش سنگ پوش، باعث به وجود آمدن مشكلات زيادي در حفاري چاه‌هاي اكتشافي گاز در اين حوضه شده است. اين مقاله با مدل‌سازي سه بعدي از دو ميدان گازي در حوضه فارس، به بررسي اين پيچيدگي‌ها پرداخته است. نتايج مطالعه نشان داد كه تبخيريهاي ترياس يك افق جدايش هندسي را در ميانه پوشش رسوبي تشكيل مي دهند كه محل رأس تاقديس و بستگي ساختاري در واحدهاي سطحي را نسبت به محل تله در افق مخزني به صورت افقي جابجا نموده است. بنابراين حفاري فقط بر اساس هندسه سطحي منجر به حفاري خارج از تله و در نتيجه خشك بودن چاه‌هاي اكتشافي خواهد شد.