ژئوشيمي سنگ¬هاي آذرين اكبر آباد، شرق زرند

منطقه مورد مطالعه در شرق - شمال شرق زرند و در زون ساختاري ايران مركزي واقع شده است. پي سنگ پركامبرين-كامبرين (كادومين) ايران در مناطق مختلفي از ايران، از جمله ايران مركزي (ساغند-پشت بادام، زرند كرمان)، شمال شرق ايران (تكنار، ترود-بيارجمند)، شمال غرب ايران (زنجان-تكاب و خوي-سلماس) و زون سنندج-سيرجان (حوالي مهاباد و گلپايگان) رخنمون دارد. سنگ¬هاي مورد مطالعه شرق زرند شامل سنگ¬هاي آتشفشاني ريوليتي، تراكيتي و تراكي داسيتي و سنگ¬هاي دروني و نيمه عميق سيينيتي، گرانيتي و ميكروديوريتي (ميكروگابرويي) موجود در سازند ريزو و دزو مي¬باشند سن¬سنجي U-Pb بر روي زيركن¬هاي سنگ¬هاي ريوليتي بيانگر آن است كه سن اين سنگ¬ها اواخر نئوپروتروزوئيك - كامبرين مي¬باشند (9/5±543 تا 9/2±537 ميليون سال) و جزء سرزمين¬هاي قديمي و پي سنگ ايران محسوب مي¬شوند. در نمودارهاي ژئوشيميايي و تكتونوماگمايي سنگ¬هاي ريوليتي و سيينيتي - گرانيتي در قلمرو كمان آتشفشاني – درون صفحه¬اي و سنگ¬هاي ديوريتي - گابرويي در قلمرو درون صفحه¬اي قرار مي¬گيرند و ويژگي¬هاي ژئوشيميايي و تناوب آنها با سنگ¬هاي رسوبي به طور كلي بيانگر تشكيل آنها در زون¬هاي ريفتي درون قاره¬اي و به ترتيب از منشأ پوسته¬اي و گوشته¬اي هستند.