بررسي ميزان اثربخشي راهبردهاي نظام آموزش عالي در تجاري سازي فناوري و تحقيقات دانشگاهي

تجاري سازي، فرآيند انتقال و كاربردي ساختن دانش و فناوري از مراكز تحقيقاتي به صنعت يا فعاليت هاي جديد است. امروزه تجاري سازي دستاوردهاي دانشگاهي از جايگاه ويژه اي در توسعه نظام هاي علمي، فنّي، اقتصادي و اجتماعي برخوردار است زيرا يافته هاي تحقيقاتي، تا هنگامي كه در عرصه عمل به كار گرفته نشود و عوايد آن ها نصيب جامعه نگردد، نمي تواند سبب رفاه عمومي، اشتغال زايي، توسعه عدالت و كاهش فقر گردد. در اين شرايط، نهادهاي آموزشي، تنها داراي نقش آموزش و پژوهش نيستند و انتظار مي رود كه نقش فعال تري در توسعه اقتصادي و اجتماعي ملّي و ناحيه اي داشته باشند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي ميزان اثربخشي راهبردهاي نظام آموزش عالي در تجاري سازي فناوري و تحقيقات دانشگاهي است. اتخاذ قوانين تسريع و تسهيل كننده از سوي نهادهاي دانشگاه ها و مراكز علمي، تامين فضا و تجهيزات لازم براي فعاليت محققين در موسسات آموزش عالي و دانشگاه و سهيم كردن پژوهشگران در دستاوردهاي ناشي از تجاري شدن نتايج تحقيقات ازجمله عوامل موثر بر تجاري سازي فناوري و تحقيقات دانشگاهي مي باشند.