تناقض در انديشه كركگور، مؤلفه‌اي مؤثر در معناداري يا بي معنا بودن زندگي

با اندك هوشياري درمي‌يابيم، اين موضوع كه آيا زندگي معنا دارد يا خير؟ يكي از دغدغه‌هاي كليدي فيلسوفان بالأخص فيلسوفان اگزيستانسياليست بوده است. بر همين اساس بر آنيم تا در اين مقاله با تأكيد بر ديدگاه كركگور محدوده‌هاي معيني را كه ما را براي يافتن اين پرسش همراهي و هدايت مي‌كند، نشان دهيم؛ بنابراين در اين مقاله پرسش از معناي زندگي را در پرتو نسبت‌هاي وجودي كه مؤلفه تناقض يكي از آن‌هاست، پي گرفته‌ايم. مسئله اصلي مقاله بر محور ساحت‌هاي سه‌گانه وجودي (حساني، اخلاقي و ديني) كركگور پي‌ريزي شده است تا نشان دهيم چرا تناقض در زندگي رخ مي‌دهد و اينكه كدام‌يك از اين ساحت‌ها مجال ظهور و بروز تناقضات را دارا است؟ پس از بررسي اين سؤالات دريافته‌ايم كه نمي‌توان تناقضات را حل‌نشده كنار گذاشت، زيرا اين امر موجب بي‌معنايي زندگي مي‌شود. درنتيجه نيازمند مقوله‌اي هستيم تا ما را در غلبه بر تناقضات و يافتن معنا براي زندگي ياري رساند؛ و آن مقوله ايمان است. روش ما در اين مقاله توصيفي تحليلي بوده و اطلاعات اوليه را به روش كتابخانه‌اي گردآوردي كرده و سپس به تحليل آن‌ها پرداخته و استنباط‌هاي خود را به آن افزوده‌ايم.