ايمان و تأثير آن در زندگي معنوي افراد

يكي از عواملي كه در رشد و تعالي انسان تأثير بسازي دارد ايمان است، امّا امروزه اين رشد و تعالي به خاطر بروز مشكلاتي همچون تجمّلات، مادي گرايي، پيروي از هواهاي نفساني،...(كه نتيجه ي آنها كم شدن معنويت در زندگي افراد است) مواجه شده است. بنابراين تحقيقي حول محور ايمان و موضوعات مرتبط جهت نيل به سعادت دنيوي و اخروي لازم و ضروري مي باشد. در اين تحقيق با روش توصيفي به بررسي ايمان و تأثير آن در زندگي معنوي افراد پرداخته شده است و نتايج و يافته هاي به دست آمده حاكي ار آن مي باشد كه ايمان يك صفت و حالتي است كه در قلب افراد استقرار پيدا كرده و داراي قدمت و پيشينه اي قديمي مي باشد به طوري كه همه ي افراد جهان را تحت سيطره ي خود قرارداده است، چنانچه در آيات و روايات زيادي به اين مطلب پرداخت شده است كه همه ي آنها ايمان را مصادف با علم معرفت قلمداد كرده اند. در اين ميان ديگر فرقه هاي اسلامي ازجمله اشاعره نيز نظريه هاي را اذعان كرده اند آنها نيز عمل را عنصر اصلي و اساسي ايمان دانسته اند. اما دانشمندان خارجي ازجمله ويليام جيمز و ديگر انديشمندان درباره ي ايمان براين باور هستند كه ايمان يك حالت دلبستگي نهايي در وجود افراد است امّا زماني كه اين صفت(ايمان)در افراد بروز پيدا كرد باعث ايجاد يك سري ويژگي هايي ازجمله :ترك خودبيني، خوديابي، فروتني، صبر بر مصيبت، آرامش دروني مي شود.