تبيين اهداف و اصول تربيت معنوي براي زندگي معنادار از منظر نهج البلاغه

تربيت ابعاد گوناكوني دارد و يكي از مهمترين و در عين حال ازپيچيده ترين ابعاد تربيت، تربيت معنوي است. با توجه به اينكه حدود و ثغور تربيت معنوي و مفهوم آن به طور كامل شناخته شده نيست ، تربيت معنوي يك حوزه مطالعاتي بين رشته اي در تربيت،يادگيري ،رشد و اجتماعي كردن افراد در تمام سطوح تحصيلي از مدسه تا دانشگاه و در ارتباط با دين است.دين و معنويت دو حوزه كاملا مرتبط به هم هستند.حيطه تربيت معنوي چنان گسترده شده است كه در بعضي موارد مكاتب سكولار در تبيين آن از ديگران پيشي گرفته اند. بررسي و استخراج اهداف و اصول تربيت معنوي از نهج البلاغه به عنوان يكي از متون متقن و گرانبهاي ديني ضمن كمك به تحليل مفهوم تربيت معنوي از منظري ديگر، نياز انسانها را نسبت به معنويت كه گمشده عصر حاضر است را مرتفع مي سازد.از منظر نهج البلاغه از مهمترين اهداف تربيت معنوي مي توان به آخرت گرايي، تقوا ،هدايت ، حيات طيبه، رسيدن به يقين و شكرگزاري اشاره كرد. همچنين تعقل و تفكر، كرامت و عزت، تواضع گرايي ، محبت ، احسان و آزادي از اصول اساسي تربيت معنوي براي زندگي معنادار هستند.