نقش تربيت ديني در معناداري زندگي

احساس معنا در زندگي، مانند كليدي است كه مي تواند گره مشكلات زندگي را باز نمايد. از ديدگاه اسلام، زندگي داراي معناي ذاتي است .هر چيزي كه بخواهد معنادار باشد، بايد با خدا كه اصل و حقيقت هستي است ، رابطه پيدا كند،چرا كه رابطه با خدا شرط لازم و كافي براي معناداري زندگي است. يكي از ابزارهاي لازم و ضروري جهت شناخت خدا و در نهايت معناداري زندگي، تربيت ديني مي باشد. هدف اصلي اين مقاله بررسي نقش تربيت ديني در معناداري زندگي مي باشد. تربيت ديني عامل كنترل اضطراب، نا امني و پوچي مي باشد و وسيله اي براي ايجاد آرامش است.فردي كه تربيت شده ديني باشد، در همه حال و همه جا خدا را حاضر و ناظر بر كارهاي خود مي بيند و لذا در زندگي به پوچي نمي رسد و مي تواند معناداري را در زندگي تجربه نمايد و به آنچه كه مي خواهد انجام دهد، اشراف دارد و مي تواند براي حيطه هاي گوناگون زندگي راه حل هاي منطقي بيابد.