بررسي معناي زندگي از ديدگاه قرآن

تحولات ناشناخته ي دنياي امروزي و رواج ديدگاه پوچ گرايي وبي معنا و بي هدف بودن زندگي، انسان معاصر را به مسأله ي زندگي و رجوع به آن و تأمّل عميق تر دربارۀ آن واداشته است .گسترش فراگير افكار پوچ گرايي در زندگي مدرن حتى در ميان نخبگان، ضرورت توجه به اين مسأله را افزايش داده است. در اين ميان، قرآن اين معجزه ي جاويد انسان ساز ، كه كوچكترين مسائل زندگي انسان را فرو نگذاشته است.چگونه ممكن است كه اين موضوع مهم وسرنوشت ساز را وانهاده باشد. وانسان را بدن هدف به حال خود رها كرده باشد. اين پژوهش كه با روش تحليلي- توصيفي صورت پذيرفته ، در صدد بيان ديدگاه قرآن درباره ي معناي زندگي در ضمن آيات گوناگون است . نتايج پژوهش نشان مي دهد كه قرآن در موارد بسياري ضمن بيان هدف اصلي زندگي ، انسان را به حيات جاودانه فرا مي خواند. قرآن دلبستن به زندگي دنيا وامور فاني آن را مورد نكوهش قرار مي دهد. قرآن هدف زندگي را سعادت و رستگاري انسان ودوري از شقاوت مي داند وسعادت انسان را در گرو ، ايمان و ياد خدا مي داندوهميشه انسان را از فريفته شدن به ظواهر دنيا ، برحذر مي دارد، چراكه معناي واقعي زندگي را در اين امور گذارا نمي داند.