سلامت معنوي و زندگي ديني

سلامتي در زندگي انسان همواره جايگاه ويژه اي داشته و از دغدغه هاي اصلي بشر بوده است. به ويژه با كشف ابعاد جديد سلامت و نقش آن در كاركرد صحيح انسان در جامعه از حساسيت بيشتري برخوردار شده است. علي رغم اين كه سلامتي مفهومي است كه به سختي مي توان آن را در قالب لغات بيان كرد چرا كه از شهودي ترين مفاهيم قابل درك به وسيله افراد به حساب مي آيد. با اين حال يكي از بزرگ ترين نعمات و موهبت هاي الهي است كه تنها به بعد جسماني معطوف و محدود نمي شود. آموزه هاي وحياني علاوه بر سلامت جسم، روان و اجتماع، سلامت معنوي را مورد مداقه قرار داده و سلامتي معنوي را تأمين كننده كيفيت زندگي در اين دنيا و آرامش ابدي در جهان آخرت در نظر مي گيرند. در اين مقاله به شيوه توصيفي ضمن ترسيم جايگاه سلامت معنوي در آموزه هاي ديني به بيان آثار باورها، اعتقادات و آموزه هاي ديني در جامعه بر سلامت معنوي پرداخته شده است. هدف از تحقيق اثبات كارآمدي آموزه هاي ديني و تاثيرات زندگي ديني در جامعه نا آرام كنوني است.