بحران پوچ گرايي و بازيابي معناي زندگي از ديدگاه شهيد مطهري (ره)

يكي از مسائل اساسي مربوط به انسان، مسئله «هدف زندگي» است هدفي كه براي رسيدن به آن بايد به حقيقت دست يافت حقيقتي كه از ديدگاه شهيد مطهري (ره) همان خداجويي است. متأسفانه يكي از مشكلات انسان مدرن مسئله پوچ گرايي است كه ناشي از نداشتن هدف در زندگي است به گونه اي كه زندگي براي او معنايي ندارد و تا حقيقت كشف نگردد از اين بحران رهايي نخواهد يافت. خداوند متعال در آيه 115 سوره مؤمنون مي فرمايند: ﴿أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنا لا تُرْجَعُون﴾«آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريده‏ايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمى‏شويد؟» طبق اين آيه، انسان هدفمند آفريده شده است.پس مي توان يكي از دلايل اصلي پوچ گرايي را ضعف در ايمان دانست كه عوامل فرعي ديگر را نيز به دنبال دارد. پژوهش حاضر بر آن است با روش توصيفي_تحليلي، پوچ گرايي و مقابل آن معناي زندگي از ديدگاه شهيد مطهري (ره) را مورد بررسي قرار دهد و پاسخ هايي پيرامون سؤالات مطرح شده: كدام عامل است كه باعث مي شود انسان به هيچ انگاري برسد؟ چه راهكاري مي توان ارائه داد كه بتوان فرد را دوباره به زندگي بازگرداند و مسيرش را تغيير داد؟ ارائه دهد.