معنا و چيستي زندگي در انديشة علامه طباطبايي

علامه طباطبايي در مقام فيلسوف و مفسر بزرگ قرآن كريم بسياري از موضوعات اساسي ديني و علمي در علوم انساني و فلسفي را در آثار خود مورد بحث و بررسي قرار داده است. از جمله موضوعات مورد بحث وي مسألة زندگي، معنا و چيستي آن است. معناي زندگي براي هر انساني اگر اصلي‌ترين مقولة قابل تأمل نباشد، دست‌كم در صدر اساسي‌ترين‌ها قرار مي‌گيرد و اگر فيلسوف احوال و احكام وجود و بنيادي‌ترين مسائل انسان را جست‌وجو مي‌نمايد، نمي‌تواند از بررسي معنا و چيستي زندگي و اظهارنظر پيرامون آن شانه خالي كند. حتي مي‌توان گفت مقوله‌اي اين چنيني نزد يك فيلسوف مسلمان همچون علامه طباطبايي مسئوليت مضاعف ايجاد مي‌كند؛ چرا كه او در راستاي اهداف و برنامه‌هاي ديني گام‌هاي نظري و عملي برمي‌دارد و دين نيز با تمركز برنامه خود به‌طورمستقيم بر زندگيِ آدمي، دستورالعمل‌هايي براي طالب سعادت دنيا و آخرت عرضه مي‌كند. در مقالة حاضر سعي شده نظر علامه طباطبايي دربارة معنا و چيستي زندگي در آثار وي مورد كنكاش قرار گيرد و اينكه طبق نظر ايشان دست‌ آخر زندگي ظرف انسان و گرانبهاترين سرماية اوست تا آدمي به واسطة كمالات مكتسب در زندگي بتواند در ابعاد گوناگون زندگي به هدف والاي خود نايل شود.