اخلاق اسلامي در اشعار پروين اعتصامي

شاعران بزرگ و شاخص به دليل آفرينش آثاري ماندگار و تأثيرگذار در ادبيات هر ملتي جايگاه والايي دارند. در ادبيات فارسي نيز اكثر ستارگان ادب علاوه بر آفرينش زيبايي و هنر، به انديشه­هاي متعالي و مضامين بلند اخلاقي و انساني پرداخته­اند كه مي­تواند راه­گشاي ديگران باشد. پروين اعتصامي بزرگترين شاعر زن در ادبيات فارسي تا روزگار خود است كه بسياري از مضامين حكيمانه را در اشعار خود با لحني مادرانه و دلسوزانه بيان كرده است. آشنايي با انديشه­هاي اخلاقي اين شاعر توانا و محبوب انگيزه­ي ­اصلي نگارندگان در نگارش اين مقاله است. او با تأثيرپذيري از قرآن كريم و كلام معصومين، از تكنيك­هاي مختلف زباني و بلاغي براي بيان مقصود خود استفاده كرده است. گاه چون اديبي دانا با تشبيه و استعاره به بيان مضمون خود مي­پردازد و گاه چون مادري دلسوز و مهربان از قالب تمثيل استفاده مي­كند و زبانش را با آوردن قصه و حكايت به زبان ساده و صميمي كودكان نزديك مي­كند و گاه چون معلم، حكيم و طبيب صلاح را در بيان مستقيم مي­بيند و بي هيچ گونه افزايش و كاهشي در كلام، به اندرز مخاطب مي­پردازد. دامنه­ي اوامر و نواهي در شعر پروين گسترده است ليكن در حد ظرفيت مقاله آنچه در وهله­ي اول مهم­تر و تأثيرگذارتر به نظر رسيد از اخلاق عبادي، فردي، اجتماعي و زيست محيطي آورده شد كه نشان مي­دهد شاعر به همه­ي زواياي اخلاق اسلامي و انساني آشناست، و مطالعه­ي اشعارش مي­تواند لحظات سودمند و خوشي را براي خوانندگان فراهم نمايد.