بررسي تاثير محبت در تربيت انسان از منظر قرآن و روايات

در اين مقاله به بررسي نقش و جايگاه محبت در تربيت از ديدگاه قرآن و روايات پرداخته شده است. و ابعاد وجودي و ويژگي‌ها، و بعضي از صفات مثبت و منفي انسان را از ديدگاه قرآن و روايات مورد بررسي قرار گرفته شده است ، و به ارتباط بين خدا و انسان از نظر آيات و روايات پرداخته شده است. سپس اصول و روش‌هاي تربيت از ديدگاه قرآن و روايات را، بررسي كرده، تا جايگاه روش محبت را نسبت به ساير روش‌ها تبيين شود. در قرآن و روايات و سيره پيامبر(ص) واهل بيت)ع) اصول، روش‌ها و متدهاي خاصي در جهت تربيت و هدايت انسان به كار گرفته شده است. ريشه و مشتقات واژگانى همچون مودت، رحمت، رأفت، احسان، حنان، الفت، خلة، شفقت و اخوت در قرآن كريم به معناى محبت به كار رفته‌اند، در پايان با توجه به، «بسم الله الرحمن الرحيم» در قرآن جلوه رحمت الهي، و روش وسيره پيامبر(ص) بر اساس رحمت و محبت، دستور قرآن و روايات در مقدم داشتن محبت بر غضب، مقدم بودن رحمت بر غضب در تعابير قرآني و روايي، و دوست داشتن فرد و دوست نداشتن صفت او و... نتيجه گرفتيم كه روش محبت و رحمت پايه و اساس تربيت الهي مي‌باشد و بقيه روش‌هاي تربيتي حتي روش اسوه‌پذيري و الگو دهي نيز بر اساس محبت است و روش خشم وغضب الهي در موارد محدودي به عنوان روش ثانوي و در صورت جواب ندادن روش محبت به كار گرفته مي‌شود.