فرهنگ حفظ و تعامل با محيط زيست در اسلام با موضوعيت درختان و درخت‌كاري

هدف از اين پژوهش، بررسي و معرفي فرهنگ حفظ و تعامل با محيط زيست، در دين مقدس اسلام مي‌باشد. يكي از مهمترين منابع طبيعي، درختان در محيط زيست هستند. درخت موهبتي الهي براي تمامي موجودات زنده مي‌باشد. بنابراين علاوه بر حفظ اين عنصر مهم حيات، گسترش و رشد آن نيز بر عهده بشر صاحب تفكر و شعور است. با توجه به كامل بودن دين مبين اسلام، انسان با بهره بردن از آموزه‌هاي ارزشمند اسلامي مي‌تواند به ماهيت و درك علوم مختلف رسيده يا حتي موفق به كشف علوم جديد شود. در اين پژوهش خواهيم ديد، فرهنگ حفظ درختان و درخت‌كاري در اسلام بسيار غني و سرشار از آموزه‌هاي ارزشمند است؛ امروزه با توجه به برداشت بي‌رويه از جنگل ها و استفاده از درختان در ساخت و سازهاي ساختماني همچون ويلاها و انواع محصولات چوبي از قبيل مبلمان، كاغذ و ... شرايط كنوني جنگل‌هاي ايران در معرض خطر جدي مي‌‌باشد. واضح و مبرهن است پيروي و عمل به آموزه‌هاي ارزشمند اسلامي، نه تنها راه‌گشاي مناسبي براي برون رفت از وضعيت نامناسب جنگل‌ها و درختان در محيط زيست كنوني كشور خواهد شد، بلكه حتي رشد آن‌ها و پيشرفت صنايع وابسته را در پي خواهد داشت.