وام واژه هاي فرانسه، تركيب يا انضمام؟

تركيب و فعل مركب از جمله مقولاتي هستند كه بسياري از زبان شناسان و دستور نويسان ايراني و غير ايراني از ديرباز مورد توجه و مطالعه قرار داده اند. گرايش به توليد افعال مركب توسط گويشوران زبان فارسي موجب گرديده براي تعدادي از افعال ساده موجود نيز معادل مركب وجود داشته باشد و حتي به آنها برتري نيز داده شود. در پژوهش حاضر نگاه كوتاهي شده است به فرآيندهاي تركيب و انضمام در افعال مركب زبان فارسي و مشخصات هر يك از ديدگاه زبان شناسان و دستور نويسان به طور مختصر مورد بررسي قرار گرفته است. سپس با گردآوري مجموعه اي از افعال مركب حاصل از به هم پيوستن وام واژههاي فرانسه و همكردهاي فارسي به بررسي اين دو فرآيند در دادههاي جمع آوري شده پرداخته شده است. در اين پژوهش ضمن دخيل دانستن عوامل غير صرفي چون عوامل كاربرد شناختي در ساخته شدن اين گونه فعلها، ميتوان به اين نتيجه رسيد كه برخي از افعال، برخي ويژگيهاي افعال انضمامي را دارند و برخي از ويژگيهاي افعال مركب؛ اين نشان ميدهد كه دادههاي مورد مطالعه با نظرياتي كه كاملا فعل مركب و انضمامي را از هم جدا ميكند سازگار نيست و ميتوان بين آنها يك رابطه فازي قائل شد يعني ميتوان گفت كه اين دو گروه با هم همپوشاني دارند و شايد بتوان به يك سير تحول از انضمام به تركيب قائل شد.