نگاهي به تبادلات فرهنگي ايران و فرانسه از دريچه سينماي موج نو

مقاله پيش رو با تكيه بر سينما به عنوان يكي از گذرگاه هاي تبادل فرهنگي به بيان جرياني كه در دهه ١٩٦٠ با نام موج نو در سينماي فرانسه ظهور كرد مي پردازد و تاثيرات آن را بر سينماي ايران مورد بررسي قرار ميدهد. سينماي موج نو كارگردانان بسياري را از كشورهاي مختلف از جمله ايران تحت تاثير خود قرار داده است. بررسي اين تاثيرات كه در زمينه هاي متعددي - از قبيل مقوله هاي توليد (استفاده از نا بازيگران و كم رنگ شدن نقش استوديوهاي توليد و...)، عناصر تصويربرداري (ميزانسن،حركت دوربين و شي، جلوه هاي اپتيكي و...) و موضوعات متفاوت فيلمنامه ها (مهم ترين جلوه ي تبادلات فرهنگي) خود را بروز ميدهند، اساس كار اين پژوهش است. پس از معرفي موج نو، به وضعيت سينماي ايران و زمينه هاي تاثير پذيري آن از اين جريان پرداخته و آثار برخي از كارگردانان ايراني همچون سهراب شهيد ثالث و ابراهيم گلستان كه در اين تاثير پذيري سهيم بوده اند بررسي مي شود. در پايان، اين پژوهش نتيجه مي گيرد كه وضعيت سينماي ايران قبل از جريان موج نو به گونه اي بوده كه لزوم رخ دادن چنين تحولي در آن بديهي به نظر مي آمده است، تحولي كه يقينا يكي ازجلوه هاي مهم تبادلات فرهنگي ميان اين دو كشور به حساب ميآيد.