بررسي پيكره‌بنياد مقولۀ قيد

A Corpus-based Analysis of Adverb Category

قيد از مقولاتي است كه هم در دستور سنتي و هم در رويكردهاي نوين زبان‌شناختي همواره مورد توجه بوده و در سطوح مختلف صرف، نحو و معني، مورد بررسي قرار گرفته است. مقالة حاضر پژوهشي پيكره‌بنياد است كه مقولۀ صرفي و سيطرۀ نحوي قيد را مورد بررسي قرار داده است. براي نيل به اين هدف اين پژوهش با بررسي 7078 قيد در 29982 جمله از پيكرة وابستگي زبان فارسي (دادگان)، آنها را در 5 گروه ساخت‌واژي بسيط، تنوين‌دار، مشتق، مركب و تكرار طبقه‌بندي كرده است. پژوهش‌هاي پيشين بر اين نكته تأكيد مي‌كند كه قيد تنها صفت، قيد يا فعل (در پژوهش حاضر معادل فعل يا جمله) را مقيد مي‌كند. اما بررسي‌ مبتني بر پيكره نشان مي‌دهد كه مي‌توان تعريف هميشگي از قيد را اندكي تغيير داد. يافته‌هاي پژوهش حاضر تأييد مي‌كند كه سيطرة عملكرد قيدها متفاوت است و برخي از آنها اين ويژگي را دارند كه هر مقولة ديگري (حتي اسم) را مقيد كنند.

Adverb, having been investigated in a variety of levels such as morphology, syntax, and semantics, is one of the categories that has attracted lots of attention both in traditional grammar and in modern linguistic approaches. Being corpus-based, the present research studies the category and syntactic scope of adverbs. To achieve such a goal, 7077 adverbs in 29982 sentences from Persian Dependency Treebank (Dadegan) have been studied and classified into five morphological groups, namely simple, Tanvin (Arabic adverbial ending), derivative, compound and reduplication. In fact, all recent studies emphasized that adverbs are adjective, verb, or adverb modifiers. However, corpus-based investigations may make a little change in the common definition of adverbs. The findings of the present research underpin the idea that the scope of adverbs can be different in such a way that some of them can modify any category (even nouns).