تحليلي بر عملكرد و جايگاه واحد نظارت و ارزيابي در دانشگاه هاي دولتي كشور مبتني بر مدل SWOT

ارزيابي عملكرد در مديريت سازمان هاي آموزشي- پژوهشي با هدف اثربخشي بيشتر در فرآيندهاي كاري داراي نقشي مهم در جهت تشخيص بهره وري اينگونه سازمان هاي علمي مي‌باشد. با توجه به اهميت موضوع در مقاله حاضر بر اساس ساختار، جايگاه فعلي و شيوه عملكرد واحدهاي نظارت و ارزيابي در دانشگاه هاي كشور به مقايسه كاركرد اين واحدها و بررسي ضرورت انجام و تحليل كيفي ميزان ثمربخشي فرآيندهاي كاري پرداخته شده است. تحقيق حاضر از نظر نوع كاربردي و از لحاظ روش توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري شامل كليه دانشگاه هاي دولتي كشور مي باشد. به منظور تعيين نمونه مورد بررسي با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس، هفت دانشگاه از شهر تهران و 13 دانشگاه از شهرستان هاي كشور انتخاب شد. ابزار اصلي اين تحقيق، گردآوري اطلاعات و مستندات پژوهشي به كمك انجام مصاحبه با بيست نفر از مسئولين حوزه هاي مزبور و بررسي اظهارات كاري ارائه شده در تارنماي رسمي اين دانشگاه ها بوده است. نتايج بررسي ها نشان داد كه وضعيت موجود در واحدهاي فوق نسبت به وضعيت ايده آل فاصله زيادي دارد و عواملي همچون؛ انجام فرآيندهاي غيرمرتبط، عدم به كارگيري نيروي متخصص، عدم بهره گيري از نرم افزارهاي كارآمد و نداشتن برنامه راهبردي و مصوب در اين زمينه نقش موثري داشته اند. به منظور دستيابي به راهكارهاي بهبود شرايط موجود با بهره گيري از ماتريس سوآت؛ 14 راهبرد مداخله بهبودگرا پيشنهاد شد كه از آن بين راهبرد الگوگيري از تجارب ارزشمند دانشگاه هاي موفق در جهت استانداردسازي شيوه هاي نظارتي و ارزيابي عملكرد به عنوان اولين و موثرترين راهبرد به منظور بهبود شرايط حال حاضر مي باشد.