بررسي الگوريتم هاي توازن بار پويا براي ماشين هاي مجازي در محاسبات ابري

سيستم محاسبات ابري به عنوان يك مدل جديد محاسباتي به وجود آمد تا احتياجات كاربران را براي ايجاد محيط هاي محاسباتي مجازي رفع كند. محاسبات ابري از توازن بار به عنوان يك روش استفاده مي كند تا تمام نودها در سيستم تقريبا به يك ميزان فعال باشند و باعث افزايش جواب دهي سيستم به كاربران شود. توازن بار پويا فرض مي كند كه هيچ اطلاعي درباره رفتاركارها و وضعيت آنها درسيستم ندارد توازن بار معمولا براساس حالت جاري سيستم اتفاق مي افتد ، الگوريتم توازن بار پويا شامل بحثهاي مهمي مانند توازن و تخمين بار و مقايسه سطوح بار و شاخص كارايي و پايداري است ميزان اطلاعاتي كه بين نودها جابجا مي شود تخمين منابعي كه هركار به آن نياز دارد و انتخاب يك نود درراه دور ازجمله عواملي هستند كه برروي كارايي اثر مي گذارند.